O książce: 1960 / W jesienny poranek dziewczyna szła do szkoły przez stary park. Miała dwanaście lat, miała na imię Inka. Do rozpoczęcia zajęć pozostało jeszcze pół godziny, a dziewczynie się nie spieszyło. Patrzyła w zamyśleniu, jak żółte i czerwone liście spadają z drzew i wirują w powietrzu. I nagle – trwało to tylko jedną chwilę – bezdomne dziecko podbiegło do dziewczynki, wyrwało jej teczkę z rąk i uciekło. Inka dogoniła go przy wejściu do parku. „Daj mi teczkę!”. - krzyknęła. „Nie płacz, głupcze!” - odpowiedziało kpiąco bezdomne dziecko: „Witajcie, kto to ryczy?” Tak poznali się bohaterowie opowieści „To nigdy nie zniknie” - pionierka Inna Ivitskaya i dziecko ulicy Stepan Golubenko, nazywany Rusłanem. Poznali się i zostali przyjaciółmi na całe życie. Tematem tej historii jest jasny romans pionierskiego życia. Książka opowiada o tym, jak pod koniec lat dwudziestych pionierzy kijowskiej szkoły walczyli z bezdomnością – trudnym dziedzictwem wojny domowej i zniszczeń. Czytelnik pozna wytrwałych, sympatycznych chłopaków, dowie się, jak wraz ze swoimi starszymi towarzyszami z Komsomołu zniszczyli stary świat, jak się uczyli, zawierali przyjaźnie i marzyli o socjalizmie.